عوامل موثر بر کیفیت چمن رولی (چمن قطعه ای)

چمن

چمن یکی از بهترین گیاهان زینتی است که از دیرباز شناخته شده و هم اکنون نیز یکی از عناصر لازم و جزء لاینفک طراحی فضای سبز به شمار می آید که می توان با آن چهره خشک و بی روح زمین را تغییر داده و گستره ای سبز و با طراوت را جایگزین خاک کرد. قطعه کاری چمن یکی از روشهای مهم احداث و ترمیم چمن می باشد که شامل انتقال چمن های رشد یافته و بالغ از محل تولید به محل اصلی است. در این روش قطعات چمن در ابعاد مختلف بریده شده و به محل مورد نظر منتقل می شوند. اگر چمن با طول زیاد بریده شود و به صورت لوله شده جا به جا شود، اصطلاح چمن رول به کار می رود. به دلیل مزایای این روش از جمله استقرار سریع چمن امکان استفاده در تمام مدت سال، کاهش میزان آبیاری و هزینه های نگهداری در سه ماهه اول استقرار، جلوگیری از توسعه علف های هرز و همچنین امکان نصب قطعات چمن در زمینهای شیب دار، لازم است شرایط بهینه تولید چمن فرش از نقطه نظر علمی و اقتصادی مورد بررسی قرار گیرد.

عوامل موثر بر کیفیت چمن رولی

تراکم و همچنین استحکام چمن فرش در هنگام انتقال از عوامل موثر در کیفیت چمن فرش می باشند. نوع بستر کاشت نیز به دلیل خواص آن از نظر تهویه، دما، ظرفیت نگهداری آب و مواد غذایی و واکنش شیمیایی آن، می توانند از طریق تاثیر بر پنجه زنی و گسترش نیساگ ها و دستک ها بر تراکم بوته اثر بگذارند. افزون بر تراکم، یکنواختی نیز از عوامل موثر در کیفیت چمن است. یکنواختی توسط عوامل مختلف از جمله وجود علف های هرز در چمن کاهش پیدا می کند. به منظور افزایش مقاومت کششی قطعات چمن، از شبکه های مختلف در تولید چمن قطعه ای استفاده می شود. از طرفی کاربرد شبکه در تولید چمن فرش باعث کوتاه شدن زمان تولید در برخی موارد می گردد که در صنعت تولید چمن فرش بسیار حائز اهمیت است. رایج ترین این شبکه ها، انواع شبکه های پلاستیکی است که در میان بستر کاشت قرار داده می شوند.

بستر کاشت چمن رولی

بستر کاشت به دلیل تامین سه عامل تهویه، رطوبت و مواد غذایی در رشد و کیفیت مطلوب چمن اهمیت زیادی دارد. از مواد آلی مختلف چه به صورت تنها و یا مخلوط با ترکیبات دیگر می توان به منظور افزایش ظرفیت نگهداری آن و مواد غذایی و کاهش وزن مخصوص بستر و همچنین افزایش استحکام چمن فرش استفاده کرد.
گلرنگ و همکاران پژوهشی بر روی اثر نوع بستر و شبکه های کاشت روی صفات کیفی چمن رول (قطعه ای) در گروه باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. در این پژوهش اثر چهار ترکیب خاکی شامل (30% کمپوست + 70% رس)؛ (30% کمپوست + 30% رس + 40% ماسه) و (10% پیت ماس + 90% رس) و چهار نوع شبکه توری پلاستیکی، توری فلزی، گونی پلاستیکی و بدون شبکه (شاهد) در تولید چمن قطعه ای به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با 16 تیمار و در سه تکرار به اجرا در آمد. چمن مورد استفاده از نوع چمن های ورزشی و مخلوطی از سه گونه و پنج رقم بود. نتایج نشان داد میانگین صفات رنگ، کلروفیل a، مجموع کلروفیل و میزان کلروفیل کل پس از اولین یخبندان زمستان در بستر (30% کمپوست + 70% رس) به طور معنی داری بیشتر از بقیه بستر ها بود. از طرفی بسترهای دارای درصد رس بالاتر حائز یکنواختی و تراکم علف های هرز بیشتری بودند. از نظر رنگ، کلروفیل b و میزان کلروفیل کل پس از اولین یخبندان زمستان بسترهای دارای کمپوست نسبت به بقیه بسترها برتری داشتند. بالاترین استحکام در شبکه گونی پلاستیکی به دست آمد و میزان علفهای هرز در این تیمار نسبت به بقیه شبکه های مورد استفاده به طور معنی داری کمتر بود.