تولید بتن عایق حرارت و صدا

امروزه از بتن عایق برای کاهش مصرف سوخت و جلوگیری از اتلاف حرارت در تجهیزات حرارتی صنعت استفاده می شود. در کوره های صنعتی بدون مصرف عایق حدود 25 درصد اتلاف حرارتی وجود دارد که دلیل عمده آن استفاده از گرما برای بالا بردن دمای بدنه کوره و همچنین انتقال حرارت به محیط اطراف کوره است. برای ایجاد بتن عایق باید به نحوی تخلخل ماده را اضافه کرد که در این زمینه روش های متعددی وجود دارد. با افزایش تخلخل گرمای لازم برای بالا بردن دمای بتن عایق کاهش یافته و محصول نیز سبک وزن می شود.
در تقسیم بندی بتن های نسوز به بتن عایق گفته می شود که وزن مخصوص کلی آنها پس از خشک شدن کمتر از 1.7 gr/cm باشد. بتن عایق به طور کلی از مخلوط کردن مواد دیرگداز دانه بندی شده (شاموت، آلومینا و غیره)، سیمان و یک ماده متخلخل (دیاتومیت، پرلیت، ورمیکولیت و غیره) تولید می شوند. امروزه مواد عایق به خصوص بتن های عایق در صنایع نقش مهم و اساسی را بر عهده داشته و کاربرد فراوان دارند از مزایای بتن عایق این است که می توان آنها را به صورت بلوک های بزرگ یکپارچه قالب گیری کرد و در نتیجه میزان تلفات گرمایی از طریق مرزهای اتصال که در صورت استفاده از آجرهای کوچکتر وجود دارد کم شود، همچنین در صورت لزوم این مواد را می توان در همان محل کاربرد قالب گیری کرد.

طرح اختلاط بتن عایق

در تحقیقی که توسط میرحسینی و همکاران به منظور ساخت و بررسی بتن های عایق حرارت انجام شده است از دو نوع بتن با مصالح ورمیکولیت و ترکیب پرلیت و ورمیکولیت استفاده شد. در این پژوهش ورمیکولیت با ابعاد بین 0 تا 4 میلیمتر و اندازه ذرات پرلیت کوچکتر از 2 میلیمتر انتخاب شد. میزان نسبت سیمان به مصالح در این نمونه ها برابر 40 به 60 است. پس از بررسی آنالیز شیمیایی، دمای سرویس، وزن مخصوص و تغییر طول خطی بتن های تهیه شده با نمونه های خارجی، استحکام فشاری سرد این بتن ها در دماهای بحرانی 110، 800 و 1000 درجه سانتیگراد اندازه گیری شد که در مقایسه نمونه های داخلی از میانگین استحکام نمونه های خارجی بالاتر بود. لذا بتن های مذکور می تواند جایگزین برخی از بتن های خارجی مصرفی در صنایع کشور شود. همچنین از نظر وزن مخصوص نیز که در صنایع مصرف کننده این نوع بتن ها از اهمیت بسزایی برخوردار است، بتن های تولید شده دارای استانداردهای لازم است.